Αισθάνεστε έντονο βαρος στο ένα σας αυτί και εμβοές που εντελώς ξαφνικά έχουν αρχίσει να επηρεάζουν την ακοή σας; Μην αμελήσετε την επίσκεψη στον ωτορινολαρυγγολόγο, καθώς μπορεί να βρίσκεστε ενώπιον μιας οξείας πτώσης της ακοής σας. Πρόκειται για μια αιφνίδια και ανεξήγητη πτώση του επιπέδου ακοής, η οποία μπορεί να εκδηλωθεί είτε άμεσα είτε προοδευτικά εντός 72 ωρών, οδηγώντας σε νευροαισθητήρια απώλεια το λιγότερο 30 dB (ντεσιμπέλ) ακοής.
Στην πλειονότητα των περιπτώσεων η οξεία πτώση ακοής είναι ιδιοπαθής, δεν έχει δηλαδή σαφή και αναγνωρισμένη αιτιολογία. Μεταξύ των πολλών και διαφορετικών αιτίων που έχουν καταγραφεί περιλαμβάνονται από ιογενείς λοιμώξεις, διαταραχές του κυκλοφορικού συστήματος μέχρι αυτοάνοσες διεργασίες, νευρολογικές παθήσεις και μικροαγγειακά έμφρακτα.
Η μεγαλύτερη παγίδα για έναν ασθενή με οξεία πτώση ακοής είναι πως εντοπίζεται καθυστερημένα, αφού ο πάσχων πιστεύει ότι το βάρος που αισθάνεται στο αυτί του δεν είναι κάτι σοβαρό ή προέρχεται από ένα απλό κρυολόγημα. Συνέπεια είναι να επισκέπτεται τον ιατρό του καθυστερημένα, επιτρέποντας στην κατάσταση να εξελιχθεί. Η εν λόγω πάθηση επηρεάζει κατά κύριο λόγο άτομα κατά μέσο όρο 50 ετών, χωρίς να αποκλείεται το ενδεχόμενο να εμφανιστεί σε μικρότερες ή και μεγαλύτερες ηλικίας.
Πέραν του βάρους που αισθάνονται οι περισσότεροι, ένα ακόμα σύμπτωμα είναι η ξαφνική ή ταχέως εξελισσόμενη βαρηκοΐα και οι εμβοές, ενώ σε μερικές περιπτώσεις εμφανίζεται ίλιγγος ή αστάθεια. Μάλιστα, η κλινική εμπειρία έχει δείξει πως όταν εμφανιστούν και προβλήματα αστάθειας, η κατάσταση έχει εξελιχθεί και η αποκατάσταση της ακοής είναι δυσκολότερη. Γι΄ αυτό και η έγκαιρη διάγνωση είναι καταλυτικής σημασίας, αφού σε οκτώ στις δέκα περιπτώσεις η βελτίωση της ακοής είναι σημαντική, ενώ ενίοτε και πλήρης.
Διάγνωση και θεραπεία
Για να διαγνωσθεί η οξεία πτώση της ακοής πρέπει να διενεργηθεί ακοόγραμμα, ώστε να εξακριβωθεί το μέγεθος και το είδος της βαρηκοΐας. Επίσης, απαιτείται σε δεύτερη φάση μαγνητική τομογραφία με σκιαστικό, προκειμένου να αποκλειστούν όγκοι ή νευρολογικές παθήσεις. Σε κάθε περίπτωση ο ιατρός πρέπει να σιγουρευτεί πως δεν υπάρχουν άλλες παθολογικές καταστάσεις που προκάλεσαν τα εν λόγω συμπτώματα, όπως για παράδειγμα οπισθοκοχλιακές βλάβες, μηνιγγίωμα ή χοληστερινικό κοκκίωμα.
Για την αντιμετώπιση της αιφνίδιας κώφωσης χορηγείται φαρμακευτική αγωγή και συγκεκριμένα κορτιζόνη, η δοσολογία της οποίας εξαρτάται από τη βαρύτητα των συμπτωμάτων. Μάλιστα, η λήψη της κορτιζόνης, είτε από το στόμα είτε ενδοφλεβίως, πρέπει να είναι άμεση, εντός 72 ωρών.
Στις περιπτώσεις ασθενών που δεν ανταποκρίθηκαν στη λήψη κορτιζόνης με αυτούς τους τρόπους ή που είναι αδύνατη, εξαιτίας υποκείμενων νοσημάτων, προκρίνεται η ενδοτυμπανική έγχυσή της υπό τοπική αναισθησία. Πρόκειται για μια ανώδυνη και χωρίς επιπλοκές μικρο-επέμβαση που διενεργείται στο ιατρείο. Μάλιστα, κάποιες φορές συνδυάζεται και με τη χορήγηση κορτιζόνης από το στόμα.
Μία ακόμα θεραπευτική επιλογή είναι η χρήση υπερβαρικού οξυγόνου, η οποία όμως δεν θεωρείται το ίδιο αποτελεσματική με τη χορήγηση κορτιζόνης.
Τα αποτελέσματα της θεραπείας είναι σχετικά άμεσα, σε αρκετές περιπτώσεις όμως μπορεί να χρειαστεί να παρέλθει διάστημα δύο ή τριών εβδομάδων. Μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας, ο ασθενής πρέπει να επιστρέψει για ακοολογικό έλεγχο, ο οποίος επαναλαμβάνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα σε βάθος ενός έτους. Στόχος είναι να διαπιστωθεί εγκαίρως τυχόν επανεμφάνιση της νόσου ή προσβολή και του άλλου αυτιού.
Φροντίστε την ακοή σας και μην παραβλέπετε έστω και το πλέον μικρό σημάδι. Συμβουλευτείτε τον ωτορινολαρυγγολόγο σας, αφού όσο ταχύτερα εντοπίσετε την οξεία πτώση ακοής τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες έχετε να την αντιμετωπίσετε αποτελεσματικά, χωρίς απώλειες ακοής.
