Ιγμορίτιδα ή ρινοκολπίτιδα είναι η φλεγμονή των ιγμορείων και υπολοίπων παραρινίων κόλπων, που συνήθως έπεται κάποιας λοίμωξης του αναπνευστικού, όπως είναι το κοινό κρυολόγημα και η γρίπη. Το έντονο οίδημα του ρινικού βλεννογόνου και η αυξημένη παραγωγή βλέννας είναι τα βασικά της χαρακτηριστικά.
Ωστόσο κάποια από τα συμπτώματα της ιγμορίτιδας μπορεί να παραπέμπουν στο γνωστό «μπούκωμα» και καλό είναι να μην τα υποτιμήσουμε, ακόμα κι αν μας φαίνονται κοινά αλλά να συμβουλευτούμε τον γιατρό μας.
Συμπτώματα της ιγμορίτιδας
Ποια είναι όμως τα συμπτώματα που πρέπει να μας θορυβήσουν;
- Η ρινική συμφόρηση, που δυσκολεύει την αναπνοή από τη μύτη, και επιμένει για περισσότερες των 7 ημερών
- O πόνος και η έντονη πίεση γύρω από τα μάτια, τη μύτη ή το μέτωπο
- H ρινική καταρροή ή οι οπισθορινικές εκκρίσεις
- H απώλειας της όσφρησης
- O πόνος στα δόντια
- H δυσοσμία του στόματος
- O βήχας που επιδεινώνεται τη νύχτα
Οι κύριοι προδιαθεσικοί παράγοντες εμφάνισης ιγμορίτιδας είναι οι συχνές αναπνευστικές λοιμώξεις, η αλλεργική ρινίτιδα, οι οδοντικές λοιμώξεις, οι υπερτροφικές ρινικές κόγχες, αλλά και το ρινικό διάφραγμα.
Διαφορετικοί τύποι και θεραπεία
Η ιγμορίτιδα όμως έχει διάφορες μορφές, με κυριότερες:
- Την οξεία ιγμορίτιδα, που εμφανίζεται συνήθως μετά από ένα κοινό κρυολόγημα. Το «μπούκωμα» στη μύτη, οι πυώδεις ρινικές εκκρίσεις αλλά και οι εκκρίσεις προς τον λαιμό, μαζί με πόνο στο πρόσωπο και στην στοματική κοιλότητα είναι τα βασικά της συμπτώματα, που μπορεί να διαρκέσουν από μία εβδομάδα μέχρι και 30 ημέρες.
- Την υποτροπιάζουσα οξεία ιγμορίτιδα, η οποία εμφανίζεται αρκετές φορές μέσα στο έτος.
- Τη χρόνια ιγμορίτιδα που χαρακτηρίζεται από τη μεγάλη διάρκεια των συμπτωμάτων, που ξεπερνούν ακόμα και τις 12 εβδομάδες και μπορεί να εμφανίσει ή όχι ρινικούς πολύποδες.
Η θεραπεία της ιγμορίτιδας εξαρτάται από την μορφή της, αλλά και τους παράγοντες που συνετέλεσαν στην εμφάνισης. Σχεδόν πάντα η αρχική θεραπεία είναι συντηρητική, ενώ στις περιπτώσεις που τα συμπτώματά της ιγμορίτιδας αντιστέκονται ή δημιουργούνται επιπλοκές τότε απαιτείται η χειρουργική παρέμβαση. Συνήθως η οξεία ιγμορίτιδα ακολουθεί τη φαρμακευτική οδό και η χρόνια τη χειρουργική.
Η ενδοσκοπική χειρουργική αποτελεί τη σύγχρονη μέθοδο αντιμετώπισης της χρόνιας νόσου, εξασφαλίζοντας την αφαίρεση της βλάβης με ακρίβεια, διατήρηση των φυσιολογικών δομών και χωρίς εξωτερικές τομές. Ταυτόχρονα μειώνεται η βαρύτητα του χειρουργείου και η νοσηρότητα του ασθενούς, ελαχιστοποιώντας το ποσοστό υποτροπών.
