Μόνο στο άκουσμα της λέξης «γιατρός» τα παιδιά αντιδρούν με φόβο, πόσο μάλλον στην επίσκεψη σε ένα ιατρείο για κάποιο πρόβλημα που τα ταλαιπωρεί ή για μια εξέταση ρουτίνας. Μάλιστα, σε κάποιες περιπτώσεις ο φόβος για τον γιατρό είναι κυριολεκτικά τρόμος, που εξελίσσεται σε κλάματα και έντονη αντίδραση, την οποία οι γονείς δεν ξέρουν πώς να αντιμετωπίσουν. Στην περίπτωση δε του ωτορινολαρυγγολόγου, η ειδικότητα του οποίου εστιάζει σε ευαίσθητες περιοχές, όπως η μύτη, τα αυτιά και η στοματοφαρυγγική κοιλότητα, ο φόβος μπορεί να είναι ακόμα μεγαλύτερος, καθώς, ως γνωστόν, τα παιδιά δεν ανέχονται ούτε καν τις σταγόνες στη μυτούλα τους ή στα αυτιά τους.
Ο γιατρός στο μυαλό ενός μικρού παιδιού είναι συνήθως συνυφασμένος με την ένεση, μια προσεκτικότερη όμως ανάγνωση δείχνει πως ταυτίζεται με τον φόβο για το άγνωστο. Ο δε φόβος δεν είναι παράλογος, αν σκεφτεί κανείς πως ακόμα και οι ενήλικες δεν ενθουσιάζονται με μια επίσκεψη στον γιατρό, απλώς είναι σε θέση να διαχειριστούν αυτή τη δυσφορία τους.
Ξεπερνώντας τον φόβο για τον γιατρό με 9+1 συμβουλές
Πώς λοιπόν μπορεί να ξεπεράσει ένα παιδί τον φόβο του για τον γιατρό και τι πρέπει να κάνουν οι γονείς για να το προετοιμάσουν για μια επίσκεψη στο ιατρείο; Οι ακόλουθες συμβουλές είναι ιδιαίτερα χρήσιμες.
1.Η προετοιμασία ενός παιδιού για την επίσκεψη στον γιατρό μπορεί να ξεκινήσει από ένα παραμύθι ή ένα παιχνίδι. Μικροσκοπικά, παιδικά ιατρικά εργαλεία υπάρχουν σε πολλά παιχνίδια του εμπορίου, που μπορούν να εξοικειώσουν ένα παιδί με την ιδιότητα του γιατρού. Επίσης, παιδικά βιβλία μπορούν να παίξουν ακριβώς αυτόν τον ρόλο.
2.Η επιλογή του γιατρού είναι επίσης κρίσιμης σημασίας, αφού ο χαρακτήρας και η διάθεσή του θα παίξουν μεγάλο ρόλο στο πώς θα τον αντιμετωπίσει το παιδί. Γι΄ αυτό είναι καλό, πέραν της ικανότητάς του ως γιατρού, να δώσετε έμφαση και στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει τους ασθενείς.
3.Σημαντικό βήμα για να αισθανθεί άνετα το παιδί ενόψει μιας επαφής με τον γιατρό είναι να του εξηγήσετε τον σκοπό της επίσκεψης, αλλά και πως στο τέλος αυτής θα αισθανθεί καλύτερα, αφού θα έχει βρεθεί λύση στο πρόβλημα που αντιμετωπίζει.
4.Μιλήστε στο παιδί σας με ειλικρίνεια. Το να του πείτε ψέματα δεν θα εξυπηρετήσει τον σκοπό σας, αφού όταν το αντιληφθεί, πιθανότατα να μην θέλει να επιστρέψει την επόμενη φορά.
5.Αν η επίσκεψη στον γιατρό συνδέεται με ένεση, εξηγήστε στο παιδί σας πως πρόκειται για ένα μικρό τσίμπημα, που μοιάζει με το τσίμπημα του κουνουπιού και διαρκεί δέκατα του δευτερολέπτου.
6.Διαβεβαιώστε το παιδί ότι θα είστε συνεχώς μαζί του, να του κρατάτε το χέρι, δημιουργώντας του την οικογενειακή ασφάλεια που έχει συνηθίσει στο σπίτι.
7.Αν υπάρχει κάποιο αγαπημένο αντικείμενο που κάνει το παιδί σας να αισθάνεται ασφαλές, όπως για παράδειγμα ένα αρκουδάκι, το να το πάρει μαζί του στο ιατρείο είναι μια καλή ιδέα. Και η πιπίλα, αν πρόκειται για πολύ μικρά παιδάκια, μπορεί να λειτουργήσει κατευναστικά στο ιατρείο.
8.Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να δείξετε τον δικό σας φόβο ή την ανησυχία σας στο παιδί, καθώς θα μεγεθύνει τη δική του ανησυχία και δεν θα μπορέσει να καταφύγει σε εσάς για ασφάλεια.
9.Δώστε χρόνο στο παιδί σας για να συνηθίσει την επαφή με τον γιατρό, αφού ακόμα κι αν δεν τα καταφέρει την πρώτη φορά, υπάρχουν πάντα οι επόμενες. Άλλωστε, το κάθε παιδί έχει τους δικούς του χρόνους για να κάνει πράγματα.
10.Επιβραβεύστε το παιδί σας μετά από μια επίσκεψη στον γιατρό, όχι απαραίτητα με ένα υλικό αγαθό, αφού δεν είναι σωστό να τη συνδέσει με δώρα, αλλά με μια μεγάλη αγκαλιά και την αποδοχή σας.
Είναι πολύ σημαντικό να προλειάνετε το έδαφος, ώστε η πρώτη εμπειρία του παιδιού σας με τον γιατρό να μην είναι τραυματική, γιατί σε μεγάλο βαθμό αυτή θα καθορίσει και τις επόμενες. Στο ιατρείο μας έχουμε φροντίσει να δημιουργήσουμε ένα φιλικό περιβάλλον τόσο για τα παιδιά όσο και τους ενήλικες, όπου η επιστημονική επάρκεια βρίσκεται σε πλήρη αρμονία με την ανθρώπινη φροντίδα.
