Μια νέα, εναλλακτική θεραπευτική μέθοδο για τη χρόνια ρινοκολπίτιδα με πολύποδες και δη τις ανθεκτικές της μορφές έχει στη διάθεσή της εδώ και λίγο καιρό η ιατρική κοινότητα. Πρόκειται για τα μονοκλωνικά αντισώματα. Η χορήγησή τους φαίνεται πως ανακουφίζει αποτελεσματικά τα συμπτώματα των ασθενών και σε κάποιες περιπτώσεις αποτρέπει τη μακροχρόνια χρήση κορτικοστεροειδών, αλλά και τη χειρουργική επέμβαση ή λειτουργεί συμπληρωματικά.
Εκτιμάται μάλιστα πως τα μονοκλωνικά αντισώματα -αντι-ΙgE ανοσοσφαιρίνη (omalizumab), αντι-ιντερλευκίνη 5 (μεπολιζουμάμπη και ρεσλιζουμάμπη) και αντι-ιντερλευκίνη 4 / ιντερλευκίνη 13 (δοπουλιμαμπη)- θα είναι η λύση για ασθενείς στους οποίους η χειρουργική επέμβαση δεν απέδωσε καρπούς ή ακολουθήθηκε από υποτροπή λίγους μήνες μετά, σε ασθενείς με βαριά συμπτώματα, όπως δυσκολία στην αναπνοή και μόνιμη απώλεια όσφρησης, αλλά και σε ασθενείς με συνυπάρχον βρογχικό άσθμα. Χαρακτηριστικό της θεραπευτικής αυτής μεθόδου είναι πως αδρανοποιεί τις ιντερλευκίνες, περιορίζοντας τα συμπτώματα της φλεγμονής.
Πώς αντιμετωπίζεται η χρόνια ρινοκολπίτιδα με πολύποδες
Η χρόνια ρινοκολπίτιδα με πολύποδες εκδηλώνεται με ρινική απόφραξη ή ρινική καταρροή, πίεση στο πρόσωπο και μειωμένη όσφρηση για μεγάλο χρονικό διάστημα. Είναι μια φλεγμονώδης πάθηση αρκετά συχνή, που ταλαιπωρεί μεγάλη μερίδα του πληθυσμού και υποβαθμίζει την ποιότητα ζωής των ασθενών.
Παραδοσιακά αντιμετωπίζεται σε πρώτη φάση με φαρμακευτική αγωγή και ρινοπλύσεις, ενώ στις πιο επίμονες περιπτώσεις με χορήγηση κορτικοστεροειδών. Σε όλες αυτές τις μεθόδους πιθανή διακοπή της θεραπείας μετά την ανακούφιση των συμπτωμάτων μπορεί να οδηγήσει σε υποτροπή, καθιστώντας αναγκαία τη χειρουργική επέμβαση, που δεν είναι άλλη από την ενδοσκοπική χειρουργική ρινός και παραρρινίων. Ακόμα όμως και μετά από ένα χειρουργείο οι ρινικοί πολύποδες μπορεί να υποτροπιάσουν και μάλιστα σε ένα ποσοστό που ενδέχεται να φτάσει έως το 60%, παρατείνοντας επ’ αόριστο την ταλαιπωρία των ασθενών.
Ο ρόλος των μονοκλωνικών αντισωμάτων
Αυτή ακριβώς η ανθεκτικότητα –σε κάποιες περιπτώσεις- της πάθησης ακόμα και μετά τη χρήση κορτικοστεροειδών ή τη χειρουργική επέμβαση οδήγησε στη διερεύνηση βιολογικών παραγόντων, των μονοκλωνικών αντισωμάτων, τα οποία εντάσσονται εδώ και λίγο καιρό στο θεραπευτικό πρωτόκολλο ασθενών που αντιμετωπίζουν σοβαρό και χρόνιο πρόβλημα με τους ρινικούς πολύποδες. Μάλιστα, η χορήγησή τους ενδείκνυται στις περιπτώσεις όπου έχει αποδειχθεί φλεγμονή τύπου T2, όπου απαιτείται συστηματική χορήγηση κορτικοστεροειδών, όπου ο ασθενής δεν μπορεί να πάρει κορτικοστεροειδή, αλλά και σε περιστατικά όπου η χρόνια ρινοκολπίτιδα με πολύποδες επηρεάζει αρνητικά την καθημερινότητα του ασθενούς, προκαλεί απώλεια όσφρησης.
Τα μονοκλωνικά αντισώματα χορηγούνται είτε ως εμβόλιο είτε ως υποδόρια ένεση για έξι μήνες κάθε δύο εβδομάδες ή για ένα έτος κάθε τέσσερις εβδομάδες. Σε συνδυασμό με την ενδοσκοπική χειρουργική ρινός και παραρρινίων, που είναι σήμερα θεραπεία εκλογής για τη χρόνια ρινοκολπίτιδα με ρινικούς πολύποδες, η χορήγησή τους μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα επωφελής για ασθενείς που δεν μπορούν να απαλλαγούν από την «ασφυκτική» καθημερινότητα που δημιουργεί η πάθηση αυτή.
